تا دو سال قبل، پایه ثابت اکثر مباحث در محافل مختلف به ویژه اقتصادی، تأثیر تحریم‌ها بر متغیرهای متعدد بود. تا اینکه خبر پیدایش یک ویروس ناشناخته و مخوف در یکی از شهرهای چین مخابره شد و در چشم برهم زدنی جایگاه تحریم‌ها در مباحث را از آن خود کرد. اینکه جایگاه والای کرونا را چه پدیده شوم دیگری خواهد گرفت، مشخص نیست. اما حقیقت قابل پیش‌بینی، نحوه برخورد جامعه با این پدیده‌های نامیمون است. همواره در چنین شرایطی، گروهی از مردم در خود توان مقابله ندیده و راهی جز مواجهه با تأثیرات منفی این پدیده‌ها، برای خود متصور نیستند. به عبارتی، از نگاه غالب مردم، چاره‌ای جز سوختن و ساختن وجود ندارد. اما در مقابل، گروه اندکی نیز هستند که تسلیم شرایط نشده و با استفاده از ایده‌های خود یا ابتکارات دیگران و با بالفعل نمودن پتانسیل‌های بالقوه، نه تنها راهی جز سوختن و ساختن می‌سازند بلکه تأثیرات منفی این پدیده‌های نامیمون را کم رنگ و یا حتی محو می‌نمایند. این دسته از افراد جامعه که تهدیدها را به فرصتی برای رشد خود و دیگران تبدیل می‌کنند، همان کارآفرین‌اند.
بسیاری از صاحب‌نظران، کارآفرینی را به عنوان موتور محرکه توسعه اقتصادی کشورها می‌شناسند. بر این اساس، می‌توان اینگونه حدس زد که کشورهایی چون ژاپن، آمریکا، آلمان و سایر کشورهای توسعه‌یافته بالاترین سرانه افراد کارآفرین را داشته باشند. خیر اینگونه نیست! این کشورها حتی در بین ۱۰ کشور اول این رده‌بندی نیز قرار ندارند. شگفتی آنجایی است که بشنویم کشوری به نام اوگاندا در صدر این جدول قرار دارد. آری، درست است! ۲۸ درصد از مردمان اوگاندا، بنیانگذار و یا هم‌بنیانگذار یک کسب و کار هستند. این در حالی است که تنها ۴.۳ درصد از آمریکایی‌ها صاحبان کسب و کارها هستند و همین امر آنها را در مقام ۴۱ این رتبه‌بندی قرار داده است. اما چرا سرانه بالای افراد کارآفرین در کشورهایی چون اوگاندا، تایلند و کامرون نتوانسته موتور توسعه اقتصادی این کشورها را به حرکت درآورد؟ و در مقابل کشورهایی چون ژاپن، آلمان، آمریکا و بریتانیا با سرانه کارآفرین به مراتب پایین‌تر، از اقتصاد قدرتمندتری برخوردارند؟
دلیل تناقض یادشده را می‌توان در وجود یا عدم وجود بستری یافت که شکوفاگر کارآفرینان بوده و راه همواری برای حرکت در مسیر موفقیت فراهم سازد. از مهمترین مؤلفه‌های ایجادکننده این بستر، می‌توان به وجود توأمان منابع مالی و تجارب فعالین اکوسیستم مربوطه اشاره کرد. کارآفرینان بسیاری بودند و هستند که بدلیل عدم دسترسی به منابع مالی نتوانستند اقدام کارگشایی انجام دهند. از سویی، کارآفرینانی را می‌توان یافت که علی‌رغم در اختیار داشتن سرمایه، موفق نبوده و عامل اصلی شکست خود را حرکت در مسیر نادرست، ناشی از عدم دسترسی به دانش و اطلاعات کلیدی عنوان می‌کنند.
بدین ترتیب کارآفرینان موفق و با تجربه‌ای که از منابع مالی نیز برخوردارند، می‌توانند بهترین گزینه برای ایجاد بستر لازم به منظور توفیق کارآفرینان هر جامعه باشند. از همین روی، پرسال در مقام یکی از کارآفرینان موفق سالیان نه چندان دور، چندی است سعی دارد تا با پشتیبانی از کارآفرینان شایسته این مرز و بوم، آنها را در مسیر رسیدن به قله‌های موفقیت همراهی کند.
در پایان، روز ملی کارآفرینی را به تمام کارآفرینان گذشته، حال و آینده شادباش گفته و تعالی فرهنگ کارآفرینی را برای داشتن ایرانی آباد آرزومندم.
مینا شاه‌ویری
گروه سرمایه‌گذاری پرسال
